Өлеңдер ✍️

«Ақындар» кеп дарыны бойында бай,
Оралады елең, сез ойында оңай.
Мың елексе бір жолға татымайды
Сейте тұра келеміз мойындамай.
Қара құлмыз, ел үшін басы байлы,
Қуыс кеуде, қу сүйек, жасы-қайғы.
Біз баптаған мың тұлпар ұлы Абайдың
Местегінің ізіне татымайды!
Біле тұра шындыққа «осқырынар»,
Шамасы жоқ, кері мен жасың ұғар!
Бақталастық – бір сайқал сұлу бикеш!
Үлгі алмайды ақыннан тасқыны бар!
Жылбысқаға келеміз бастырылып,
Ойламаймыз, жазбаймыз «бас тіріліп»
Күліп тұрып, езезіл – еділ қазы
Қауып алар ішінде «Қасқыр ұлып»!
Умен күйіс қайтарып, жатыр күйсеп,
Қоң еті жоқ, кекшандыр қотыр ісек!...
... Сезімдерден сиырып, сылып таста
Санадағы ол – сасыған соқыр ішек!
30 сеуір, 2000 ж.