15.02.2022
  158


Автор: Абдрахман Асылбек

Нан мен балалар

(Бертольд Брехттен)

1
Балалар мұрнын шүйіріп,
Қарамай нанға шулады.
Тас жұтқан жақсы түйіліп,
Деп олар текке тулады.

2
Көгерді сол нан көп тұрып,
Аузына ешкім алмады.
Өкпелі нанға бет бұрып,
Жәшік бір сөзін арнады:

3
«Іздейді әлі-ақ сені олар,
Аңсары үзім нан болып.
Қабығыңды да жеп алар,
Қоқымыңа да зар болып».

4
Балалар бірде кезді елді,
Адасты жолда арып та.
Ақыры олар кез келді
Діндері бөлек халыққа.

5
Балалар жүрді қапада,
Өңдері қашқан, аш, арық.
Нан түгіл сұйық атала
Бермеді ешкім қасарып.

6
Уақыт сырғып өтуде,
Талықсып өзек күн ұзын.
Іздеді талшық етуге
Қадірлі нанды – бір үзім.

7
Көгерген нанды сол беттен
Тауысқан тышқан тағылар.
Сұрағанменен жер-көктен,
Үзім нан қайдан табылар?




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу