Өлеңдер ✍️

Поэты — все единой крови.
С.Есенин

Шын шайырда ру жоқ — ұлт болады,
Рушылдың шатпағы — қыртқа дәрі...
Жерде жүрген бауырды бөле алмас ең,
Көтере алсаң тауыңды бұлттан әрі.
Хас ақында жүз емес — ел болады,
Жыры — жауға сілтейтін ер жарағы...
Жетегінде ит болып ұлып өлмек,
Үй ішінен үй тіккен кембағалы.
Нәрем алған жас-тілек, бата-кәрі,
Ақын сөзі: ел — зары, отан — ары.
Бар ақынды жалғайды Жалғыз Тамыр,
Аққан қаны "Өлең" деп аталады.
Кұмнан өнген сөзде, рас, бай — мағына,
Қақырамас қай дауыл, қай дауыңа.
Титтей — туған ауылын жүреді олар,
Адамзаттың қондырып Жайлауына...
Топастықтың түксиген тас қамалы,
Тағы да тұр тапап бір тастағалы.
...Ақындарды Аллаға апарар жол,
Жүрегінен ұлтыңның басталады!..
Мүміндерге нұр төкпей пайғамбарша,
Кір шашасың жолына қайран қанша?!
Елін тұтас сүйеді шын ақындар,
Сүйе, сүйе Аллаға айналғанша!..