Өлеңдер ✍️

  05.02.2022
  118


Автор: Светқали Нұржан

Қызыма

Айсараға

Құлыншағым, тіліңнің тәп-тәттісін! —
Айтқанымды санаңа шақтап түсін.
Ақиқаттың тіп-титтей қамалындай,
Жаңа жарған иегіңді әппақ тісің.
Айтпақ болып көргенің, сезгеніңді,
Талпынғаның қуантар көз, көңілді.
Былдыр - былдыр етесің, ақ сәбиім,
Менің айтқан қайталап сөздерімді.
"Бесік жырын", "Әлдиін" айтар ана,
Әкең әнін үйретпей жай таба ма!
Тек, құлыным, әйлеңкес кілауыздың
Бөтен сөзін ешқашан қайталама ...
Ертең Жасыл тірлігің өзгереді,
Ділгер уақыт саған да сөз береді.
Шындық пенен Сұмдықтың жігін ашып,
Өз Сөзіңді айтатын кез келеді.
Бейнесі адам тастарды қозғау үшін,
Шырқыраумен сарыққан аз ба күшім?!
Әкең де иттей болып жүр, естірте алмай,
У-шу болған дүниеге өз Дауысын.
Сен әкеңді құламас тіреу көрдің,
Тіреу кетсе бағыңды шідерлер мұң.
Бар тілегім: Сол қиын сәттерде де
Сөзін айтып тұрмашы Біреулердің ...

1988 ж. Құрық кенті.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу