Анекдот, әзілдер ✍️

Дидахмет Әшімханов киіміне қыл жұқтырмайтын, бәтеңкесі де айнадай жалтырап жүретін, бойын үнемі таза ұстайтын жазушылардың бірі. Сонысын байқап жүрген қызметтес бір інісі:

- Осы сіздің бәтеңкеңізге қылау жұқпайтынына қайранмын... Мен де сіз құсап жалтыратып-ақ шығамын үйден, бірақ автобуста қысылып-қымтырылып, жұртаяғымдыбасып... – деп,“мұңын” шаға берген кезде, Дидахмет оның сөзін бөліп жібереді.

- Түһ... сен де қызық екенсің, – дейді қолын сілтеп. – Автобусқа адам бәтеңкемен кіре ме екен. Жұрт аяғымды басып, тап-таза бәтеңкемді былғайтынын білем де, мен автобусқа кіре бере бәтеңкемді шешіп қолыма алам...