Өнер зерттеуші Мұхаметжан Әлімбаев тумысынан қалжыңбас, үлкенмен де, кішімен де әзілі жарасып ойнай беретін азамат. Сол Мұхаметжан алғаш үйленген жылы бір топ қаламгер, суретші достарын қонаққа шақырып:
- Бір атаның кіндігінен кіш еткен жалғыз ұрпағы едім. Детдомда жетім өстім. Әйелім ұл тусын деп ырымдап сендерді әдейі шақырып отырмын, – дейді.
Бірақ Мұхаметжанның үміті ақталмай, әйелі қыз туады. Атын “Ақмарал” қояды. Арада көп уақыт өтпей әйелі тағы босанып, бұл жолы да қыз табады. Атын “Сұлу” қояды. Алғашқы нәрестеде үндемей қалған достары енді Мұхаметжанды сөзбен түйреп:
- Сен бракодел болдың. Бізден неге көмек сұрамайсың? Көптеп-көмектеп бір ұл таптырар едік қой, – дейді әзілдеп.
Сонда Мұхаметжан:
- Достарым, менің суретші екенімді білесіңдер. Мен қазір триптих жасау үстіндемін. Менің жоспарым бойынша, Ақмарал, Сұлу, Еркемай деген “триптих” үш қыз дүниеге келу керек. Содан кейінгі “триптих” ұлдар болады. Ұлы аталарының құрметіне ұлдарымды ылғи “иттен” келетін – Ғабит, Сәбит, Леонид қоямын, – депті.
- Ғабит пен Сәбит түсінікті ғой... Ал Леонидің не? – дейді достары.
- Брежневтің құрметіне, – депті Мұхаметжан.
Жетім өскен Мұхаметжанның осы сөзі Құдайдың құлағына шалынды ма, әлгі қалжыны шындыққа айналып, келесі жылы Еркемай дүниеге келеді. Арада бір жыл өткенде Ғабит, енді бір жылдан соң Сәбит өмірге келеді. Әйелі соңғы ұлға босанған кезде Брежнев қайтыс болып, Леонид тумай, ұлдардың “триптиғы” аяқталмай қалыпты.
Шүкіршілік, қазір өнер зерттеуші Мұхаметжан Әлімбаевтың Ақмарал, Сұлу, Еркемай және Ғабит, Сәбит деген бес баласы азамат болып өсіп жатыр.
Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter