Өлеңдер ✍️

  23.01.2022
  144


Автор: Алма Түсіпбекова

Тек сенің есіміңді айта бердім...

Болсын деп сол мазасыз шақтар ұмыт,
Мен саған сырымды айтам ақтарылып.
Екеуміз еркін жүріп сырласайық,
Құдайым салмасыншы баққа құлып.
Шалшығын шердің кешкем балақ түріп,
Күн маған күлімдеді қарап тұрып.
Ертеңің – ертегі, - деп сыбырлады,
Самал жел шаштарымды тарап, күліп.
Тоңсам да тайынбастан түнгі ызғардан,
Сен жайлы сыр сұрадым жұлдыздардан.
Естідім арманыңның асқақтығын,
Шаншылып көктен төнген шың-құздардан.
Соқпас деп сендерге енді қайғы лебі,
Жатып ап шалқасынан ай күледі.
... Мендегі мына сезім есіміңді,
Жер түгіл аспан жаққа әйгіледі.
Жанымның жарасының айтам емін,
Сенсеңіз – мен өмірге қайта келдім.
Өз атым ауызыма түспей бүгін,
Тек сенің есіміңді айта бердім.
Бір өзің – арманымды биіктеткен,
Өмірді өзің едің сүйікті еткен.
Жаным!
Мен өзіңді алғаш көрген сәтте.
Махаббат жалынына күйіп кеткен.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу