Өлеңдер ✍️

Мына-өмір күліп оған миықтан,
Қара түн кеп басты тағы иықтан.
Жігіт отыр, жанарынан жасы ағып,
Шыға алмады тағдыр салған тұйықтан.
Бірақ ол – сен емес!..
Солдырды ма, өмірінің өкпегі?
Өзегіне өрт боп түскен - өткені,
Ару отыр, терезеге телміріп,
Сағындырып сол бір шақтың көктемі.
Бірақ ол – мен емес!..
Жүруші еді арқаланып, жалданып,
Махаббаттың мазағына қалды анық.
Жігіт отыр, жараланған жүрегі,
Екі жүзді тіршілікке ... таң қалып.
Бірақ ол – сен емес!..
Қайраңдатар қуаныштың кемесін,
Қасіреттің болжамы осы неге шын?
Ару отыр, сағыныштан сарғайған,
Сол бір жанның әлі іздейді елесін.
Бірақ ол – мен емес!..
Алғы күннен тұрғаннан соң тосып ар,
Сыннан өтіп, сағынышпен қосылар.
Ғашықтар бар мына ғажап ғаламда,
Біз екеуміз – осылар!..
Біз екеуміз – осылар!..