Өлеңдер ✍️

  23.01.2022
  147


Автор: Алма Түсіпбекова

Сол сәтте мен бақытпен түйіскен ем

Телефоның сөнулі, үн қатпайды,
Мазалайды мені бір жұмбақ қайғы.
Сөнбеді ме сезімің маған деген?
Көгершіндей...
Жем іздеп саған келгем.
Маңдайымнан сен едің иіскеген,
Сол сәтте мен бақытпен түйіскен ем.
Жанарыңнан нұр көргем, шуақ көргем,
Өзің ғана жаныма қуат берген.
«Жаным» дедің аймалап, баяу ғана,
Көңілдегі еттің сен қаяуды ада...
Еркелеттің.
Тағы да еркелеттің,
Жазғы аспанын жанымның көркем еттің.
Ерінімнен ақырын өпкеніңде,
Қайта оралғам он сегіз көктеміме.
...Көңіл бөлмей байлықтың түйіріне,
Пейіліңе шөлдедім, мейіріңе.
Сөндірулі телефон өкінерім,
Тез оралшы, тек сенен өтінерім!
Талай төзген тіршілік дауылына,
Алшы мені құшаққа, бауырыңа!..




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу