Өлеңдер ✍️

  22.01.2022
  108


Автор: Алма Түсіпбекова

Мендік шыдам үзіп кетер шылбырын...

Қатыгездің қанған кезде құмары,
Жүрегіме бар әлем кеп тұнады.
Ар мен дардың алаңына айналған,
Менің жаным – шыдамдылық сынағы.
Көзіне ілмей көкте жүзген күн-айды,
Дәлдүріш кеп шыдамымды сынайды.
... Тамырына балта шапса тексіздер,
Қарағай да құлайды.
Ер болсаңыз төзіп көрші мынаған,
Арам – анау, қалталыға үнаған.
Әділдігі әл үстінде жатқанда,
Адал – анау, шашын жайып жылаған.
Көз ашпаған сынақтан,
Көрмәдіктер осы «салтты» ұнатқан.
Қасиеттің қағбасындай қарт әні,
Естіледі жырақтан.
Жебірлері жұлқыласа бір-бірін,
Не тындырар жалғыз шыққан тұлдыр үн?
Дегенмен де...
Шырылдаса шындығым,
Мендік шыдам үзіп кетер шылбырын!..




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу