Өлеңдер ✍️

  22.01.2022
  124


Автор: Алма Түсіпбекова

Кірпі

Жортса – дала, орман кең,
Көп жәндіктің бірі еді.
Сырты түрпі болғанмен,
Жұмсақ еді жүрегі.

Қасиетке құлқы жоқ,
Қалай жағар пендеге?
Жиырылса кірпі боп,
Сөз етеді ел неге?

Құт қашырар қабарса,
Бұл адамның сыры не?
Тікендері қадалса,
Тексіздердің тіліне...

Қасиетін байқарсыз -
Жүр ол жүкті мол артып.
Қорғануға қауқарсыз,
Көп сорлыдан ол артық.

Атағы жоқ ұранды,
Тым биікте тұр бірақ.
Өзі өлтірді жыланды,
Арқасына ұрғылап.

... Бағалама, қарап ап,
Түрі менен әріне.
Қорқауларды, жараған,
Шабақтауға әлі де...

...Көрінгенмен сыртының,
Тікені көп көзіңе.
Жарасады кірпінің
Кірпілігі өзіне.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу