Анекдот, әзілдер ✍️

Ізденгіш ғалым Тұрсын Жұртбай қырық жасқа толған кезде ұлы Мұқаңның (Мұхтар Әуезовтің) шығармашылығынан кандидаттық диссертация қорғайды. Бұрын жазушылықпен айналысып, көсіле сөйлеуге, көпіртіп жазуға машықтанған Тұрсынға ғылым тілінде еңбек жазу, академизмнің сықасқан стиліне бейімделу аса қиынға соқса керек. Тұрсынның осындай бір шаршап жүрген кезінде оған ақын досы Несіпбек Айтов мынадай бір жапырақ хат жазып жіберіпті:

“Қан сорпа боп жан қинап,

Болдың әзер кандидат.

Жатқаның бұдан жақсы еді-ау,

Тәкежан құсап мал жинап”.