Өлеңдер ✍️

Аямай аспан төпелеп жерді,
Жауынын молдап, не керек, берді.
Жасағыр көктем жіберді төсеп,
Қызыл да жасыл текеметтерді.

Көктеме келді, көктеме келді,
Тіршілік көңілшектене берді.
Жайдарлы жүзбен жадырап бәрі,
Білмейтін сынды өкпелегенді.

Бүтіндеп далам, бақтарым сыртын,
Шаттанып таулар шаққа бұл сылқым.
Суреттеп сөзбен жеткізу қайдааан,
Найқалып гүлдер жатқанын, шіркін.

Табиғат – Ана бусанып, терлеп,
Қалғандай жіпсіп, жұмсарып жер, көк.
Қандай күш екен жіберген лезде,
Оңтүстігімді мұншалық зерлеп.

Тіл-көзім тасқа... Зерленсін ары,
Ұялар тозған жөнделсін әрі.
Момақан көлдер жылтырап беті,
Тұтансын қыстай сөнген шырағы.

Күлімдеп әні, қыздар жақ келіп,
Бет алды қырға қызғалдақ теріп.
Жігіттер жағы қырымпозданып,
Қыз жүрегіне із салмақ берік.

Ойпыр-ай, көктем күндері қандай,
Жастардың жүзі, күлгені қандай
Оңтүстігімнің - қазыналы өлке,
Көңіліңді ырғар гүлдері қандай.

Гүлдері қандай, таңнан да ақ көбі,
Қызылы баурап, салды арбап көгі.
Голландия емес, осында сынды,
Қызғалдақ пенен сарғалдақ қоры.

...Аямай аспан төпелеп жерді,
Жауынын молдап, не керек, берді.
Жасағыр көктем жіберді төсеп,
Қызыл да жасыл текеметтерді.