Өлеңдер ✍️

Мендегі бояу
сендегі түстермен егіз,
Алайда...
Әуезі басқа ғой, замандас.
Уақыттың жалына жармаса беретінің несі,
Ол да бір арғымақ емес пе, жүйрік?
Өткен жол қисық сызықтарына қарамас.

Мендегі бояудың ар жағы үміт,
Сендегі бояудың ар жағы ыза.
Сондағы,
өзіңді қызылды-жасылды түстерге сендіру —
санада орныққан жалған.
Сондықтан, біздегі болмыстың бояуы —
Жылқылар кісінеген жусанды далада қалған...

Әр демнен үзілген уіл,
Нотаға сыймайтын дауыс,
Алыстай береді бізден.
Бәлкім, жоғалып кетуі де мүмкін,
Тым қою түстерден көре алар емеспін сені...
Бояумен әрлеген мағынасыз қиялын,
Ажырата алар емеспін, бұл кім?