Өлеңдер ✍️

  12.01.2022
  82


Автор: Гүлжауһар Сейітжан

АБАЙҒА

Талабы мен зердесі тамсандырған талайды,
Тани алған ұлының ұлысына балайды.
Санасына халқының саңылау болсам деп кеткен,
Бір қазақтан туса да,
Әлем білген Абайды.
«Мыңмен жалғыз алысқан», қинар демей бұл ісім,
Айыптапты жарамсақ күй кешкенді күні үшін.
Күйкі тірлік,
Мылжыңмен бос сандалған жастарға:
«Өнер үйрен, - депті ол, - еңбек ет,
Сол – ырысың».
Надандыққа күйініп,
67
Жалқаулықты мінепті,
Талаптыға сүйініп,
Арнапты ақ тілекті.
Ұлы Абай ұлылық пірі екенін сезбестен,
Қан жылаған жүрекпен қазақ мұңын жыр етті.
Ұлы Абай!
О, Абай!
Зармен өткен ғұмырсың,
Надандықпен алысып,
Түнге айналған күнің шын.
Тұрсың бізге әлі сен бағыт беріп,
Жөн сілтеп,
Дейсің әлі бақшаңның арам шөбі жұлынсын.
Перзентіміз біз бүгін жаңа,
Озық ортаның,
Беріп жатыр заманым талай білім,
Мол тәлім.
Сен іздеген қазына қайда бірақ,
Білмеймін,
Сен аңсаған биіктік алыс па деп қорқамын.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу