Өлеңдер ✍️

  11.01.2022
  113


Автор: Абдулмахмуд Пошатаев

Қиналғаныңда қорған бола алмадым

Қиналғаныңда қорған бола алмадым.
Боран соққанда, орман бола алмадым.
Қасқөйлер көп қой, нағылет атқыр,
Араша іздеп, солғанда жанарың.
Мен неге сол күн,
қасыңда болмадым.
Құдайға салдым,
Кешірімді құдай.
Сезгендей жүрек боларын бұлай.
Мен Алла емеспін, қалдырман бұлай,
Жазаңды берем, қолдасын құдай.
Көрмеген сорлы ашынған жанды.
Орнына қойғам, басынғандарды.
Сен менен қорық түбіңе жетемін,
Қорлаған сорлы, асыл жандарды.
Жазаламай сені, жер басып жүрмен.
Кімге шапқаныңды білмедің бірден.
Қыңсылап жүрер қаншық етемін,
Сендей бір езді, төбет боп үрген.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу