Өлеңдер ✍️

  11.01.2022
  92


Автор: Абдулмахмуд Пошатаев

Күздегі элегия

Қандай мұңды, қандай нәзік күз деген.
Бір керемет мұңға батам күзде мен.
Неге сонша сезімді боп жаралғам,
Шын бақытын өмір бойы іздеген.
Жалғастырып күнді түнім, түнді мұң.
Өлең ғана дем береді, шындығым.
Жұлдыздарды санап жүрген бала едім,
Киіз үйдің түріп тастап түндігін.
Сүйенетін жанды таппай, тірегін.
Аңсап кімді ауырады жүрегім?!
Е құдайым кешіре гөр пендеңді,
Өмір сынақ,
Сынап жүрсің білемін.
Сырлас таппай сырласатын, жүрегім.
Іштей тынып, мұңға батып жүремін.
Көңілімді жабырқатты жалғыздық,
Таба алмадым, бір емін.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу