Өлеңдер ✍️

Естелігім мамықтай ма,
түсі аппақ?!
Албырт шаққа барғым келді
Алқызыл гүл құшақтап.
Түсінбедім себебін,
Алдыңда бір ақтарылсам деп едім.
Көрсетпеппін қыз секілді мен қылық,
Үнсіздікті неге үнемі жеңді үміт?
Қоятындай көзімдегі шерді ұғып,
Терезеңе тұратынмын телміріп.
Ешкім бірақ
Естімеді жүрек салған әуенді,
Мекен ғой бұл жарыққа тым тәуелді!
Күндер өткен, дәл солайша қайғы өтті,
Кінәладым сезімді емес, әйнекті!
Басқа тұстан таптым ба екем бағымды,
Сонда менің сағынышым кім еді?
Ол махаббат ауыртпайды жанымды,
Ал, Терезе түсіме әлі кіреді.