Өлеңдер ✍️

Айтқызбай қоймады ғой мұны ұятым,
Күште жоқ сыр бүгіп қап, жымиятын.
Жаным, сен–ақ кітапсың екі мың жыл
Толғанып тудыра алған Дүние – ақын.
Түрім жоқ мағынаңа сәрі қанар,
Тек сені төбесіне шығарады ар,
Кітапсың, бастан-аяқ жаттай алсам,
Мені де кемеңгер ғып шығара алар.
Көрді өмір кейітіп те сорлатып та,
Қойыным көзден ағар толды ақыққа.
Мен қашан мұқабаңды ашам сенің,
Мен қашан кенелемін сол бақытқа?!