Өлеңдер ✍️

  27.12.2021
  229


Автор: Ерлан Жүніс

Сағыныш

Ұлы күндей бір сағыныш бар менде,
Ыстығы оның сезіледі əр демде.
Соның қалай тоңдырарын білсең ғой,
Жүрегімнің домбығарын кеудемде.

"Өлең қалай жазыларын айт" дейсің,
"Жанның қандай назы барын айт" дейсің,
Алапат өрт жүрегімді аяздай
қарығанда - өлең жазбай қайт дейсің?!.

Көк нөсердей сағынышым бар менің,
Жанардан ол жас боп ағар хəлдемін.
Оттай болып жанып тұрып - жаураймын,
Көк нөсерде қалып тұрып - шөлдедім.

Не істе дейсің, айтшы енді, айт емін,
Қара жұмбақ айтшы менің қай теңім?!
Тұнжыраған көзді не етем мені іздеп,
Батылсыздау созған қолды қайтемін?!.

Отты жерде ормандай боп ой қалып,
Ұйықтарға желқайықтай байланып,
Сағыныштан қаша-қаша ақыры,
Барам өзім сағынышқа айналып.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу