Өлеңдер ✍️

Мен кейде Айда отырған секілденем,
Тым жалғыз, алыстан Жер көрінер…
….Сүймеген, сағынбаған, өкінбеген,
Ешқашан мұңайтпаған жердегілер.

Ешқашан жолға ұзақ қарамаған,
Ешкімді күтпеген де, қоштаспаған.
Ешкім жоқ жүрегімді жаралаған,
Себебі, ешкіммен де достаспағам.

Кешкісін теңізге де тас атпағам,
Таңертең тауға шығып ойланбағам.
Ешкімді өмірімнен босатпағам,
Себебі, ешкімге де байланбағам.

Ешқашан сүрмегендей кең өмірді,
Уақыттан қалмағанмын, озбағанмын.
Ешкім жоқ тыңдайтұғын өлеңімді,
Себебі, ешқашан да жазбағанмын.

Кітабын ештеңенің жиі ақтарам,
Тыңдаймын ешқашанның таспасын да…
…Мен кейде Айда отырған сияқтанам,
Тым жалғыз… Көлеңкем де жоқ қасымда!..