Өлеңдер ✍️

Жұмабек сен бір сорлы жаралған жан,
Саған да жарқырап бір атар ма таң.
Жетімдік, жоқтық, қорлық бірге туып,
Сүйенер қайтыс болды жалғыз ағаң.
Кемдіктің сатып алған құлындайсың,
Жоқтықтың өзі тапқан ұлындайсың.
Күн болар теңдік нұрын көретұғын,
Сол кезде сен де күннің нұрындайсың.
Өмірде бір таң болып неге атпасын,
Жан ұлы бақыт демін не атпасын,
Әзірше көтеріп ал, сыр білдірме,
Сұм тағдыр борандатсын, бұрқақтатсын.
Сол шақта бұл бейнетті ұмыттырар,
Алдында өмір гүлі жайнап тұрар.
Бұл күнде қыңыр қарап тұрған тағдыр,
Күлімдеп саған өзі мойнын бұрар.