Өлеңдер ✍️

(Тілеген Өрісбаевқа)

Мамықтай ақ көбігі ерінде ұйып
қалатын бал шұбатты келін құйып
отырса ,—
Маңғыстауда
Әз ағалар
сезінеді өзін патша, жерін — биік.
Демейді ауыл шалғай, атым — арық,
машина, самолеті жатыр ағып.
Керексе жылқыларын үйірінен
арқардай отырады атып алып,
Ағызып еңбегімен бұлақ қырдан,
зейнеттен несібені сұраттырған.
Сүйдіріп көкіректі сол самалға
даланың дархандығын мұрат қылған,
Келтірсе домбыраның құлақ күйін,
сұлу үн елестетіп бұлақ биін,
кеудені сұлу сазға толтырғанда
оларға дүние құны бір-ақ тиын!
Шұбатсыз жүрмейді,
емес шарапқұмар ...
байлығын тауыспайды санап бұлар.
Баптаған жүйрігінің бәйгесіне
«Волгаға» мініп келіп қарап тұрар...