Өлеңдер ✍️

  20.11.2021
  116


Автор: Нұрбол Құдайберген

Жолдар

Жолдар, жолдар жетеле алға мені,
Жарқын күндер бар ма екен алда әдемі?!
Жортуылдап жүйткіген жан баласын,
Жығасың да қоясың жарға үнемі.
Жолдар, жолдар білемін шимағың көп,
Жолдан шықты біреуі қинадың деп,
Орға түсті біреуі сыймадым деп.
Жолаушыңды қайтесің жылап өтсе,
Мен жолымнан ештеңе жимадым деп.
Жолдар, жолдар талай жан шалыс кеткен,
Бірі озып, ал бірі қалыс кеткен.
Бірі бақыт табуға жақын қалып,
Ал біреуі қол сілтеп алыс кеткен.
Жолаушыңды қайтесің жыласа егер,
Жолаушыңды қайтесің ұнаса егер,
Жылату да жұбату өз қолыңда,
Көз жасынан есебін сұраса егер.
Жолдар, жолдар соқтырма соқпағыңа,
Адастырма көнейін тоқпағыңа,
Ізгіліктен ізімді салмайынша,
Ешқашанда хақым жоқ тоқтарыма.
Сондықтанда сен бедің тұйықталған?!
Асылыма алып бар сүйікті арман,
Ғашығыма алып бар күйіп жанған.
Шексіздіктің қақпасын қағып тұрмын,
О, Жолдарым, таусылман, тұйықталман!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу