Өлеңдер ✍️

  16.11.2021
  113


Автор: Кеңшілік Мырзабеков

Қалды-ау

Ол бір ессіз-түссіз күндер,
Ерке күндер болатын.
Ерке-тотай қыз шіркіндер
Көздің жауын алатын.
Дүние дертіп, біздер елтіп,
Мас қылатын буымен.
Бірде шайқап, бірде желпіп
Тұрды жастық туымен.
Ләззат, рақат, бал махаббат,
Таудай талап анталап.
Көк сағымдай қудым қызық
Көп үмітті арқалап.
Қуып жеттім,
Қапы кеттім,
Жете алмадым, «қап» дедім.
Көрші санап,
Қайсысы көп
«О, пәлі!» мен «әттеңнің»?
Көбін-азын тарт, таразым,
Тарт, таразы – жүрегім!
Қылмай жазым, бір лажын
Табарымды білемін.
Ол бір ессіз-түссіз күндер
Енді маған қайда бар?!
Қайда ерке қыз шіркіндер
Періштеге айналар?!
Періште жоқ, пейіш те жоқ,
Жас дәурен бар жалғыз-ақ.
Ғажап елес, ғайып сурет
Қалды-ау, қалды-ау, қалды ұзап.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу