Өлеңдер ✍️

  05.11.2021
  116


Автор: Кеңшілік Мырзабеков

Мен – жастық, мен – жиырма бес, менің күнім

Мен – жастық, мен – жиырма бес, менің күнім
Құрлықтар құдіреті боп көрін бүгін.
Құлпыртқан туған елді қызуымның
Уақыт, сен берерсің көрімдігін.
Сондықтан өз үніңмен, өз деміңмен
Төре бол, тура қарап көз – көңілмен.
Әр ұрпақ жастығының ара өлшемін
Уақыт, сарала өзің безбеніңмен.
Бейбіт күн, биік арман – қос мұратым,
Парасат күші арқылы паш қылатын.
Уақыт мойындаған әлдеқашан
Қоғамның коммунистік жас қуатын.
Мен – солмын. Қуаты жас, сана сергек,
Көкті орап, жер қопардым дара сермеп.
Дүниені сан таңданттым, сан таңғалттым,
Айтпадым «Мен сиқырдың баласы ем» деп.
Қиялдың шиырланған қиян көгі,
Ғасырым, көркің – жастық күй-әндері.
Бір айдын «Революция – Коммунизм» –
Планета жастығының құяр жері.
Сан алуан әр халықтың тіл мен түрі,
Бірақ та әділ ойдың бір төркіні.
Әне, әне, Африка жастығының
Бет алды сол айдынға мың толқыны.
Мен де ағыс, шөлін басып талай құмның
Ақтым да, алғы күнге қарай білдім.
Мен – жастық, мен – жиырма бес, коммунистік
Алғашқы толқынымын сол айдынның.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу