Өлеңдер ✍️

Сыпырғыш емес дала гүлінің сабағына отырып күлтесіне сүйеніп,
Бағытсыз әлдеқашан әлдейқада ұшып барамыз
Армандарым ойлар астында жиі өліп
Күздің иісі аңқиды
Тоқтаңыз осы жерден түсіп қаламыз. (!)
Жапырақ теріп жүреміз, жанды жамауға:
- Алып қояйық мұң үшін Жұмекеннен бір.
- Аттанайықшы әлдилеп, таңды қарауға.
- Жазғанмен жанға жақпайтын жыр екен өмір...
-...
Қуаныш мұңға, көктемдер күзге айналады,
Қайтадан кері оралам, тоқтатып бәрін.
Сыңғырлай күлген жылауық қызға айналады...
Естелігі тек жымияр көп бақыттардың.
Ертегім ғой сол... Абайла қиратып алма,
Сәттермен сүрген өмірім ән еді тұнған.
Көк пен жердің ортасы, бейуақыттарда
Қиялдың бар екендігі болмаса -
Өмірдің өзі өтірік, әдемі құрған.