Өлеңдер ✍️

Тағы бір жаз жалт етіп көзден ұшты,
Күзден көріп күрсіндік өзгерісті.
Жапырағы жұлынған жадау талдай
Жалғай алмай біз жүрміз сөз бен істі.
Тағы еске алам күз келіп, көктемімді,
Мен өткізгім келмейді текке өмірді —
Жадау талдың жел жыртқан жүрегіндей,
Жалғай алмай ертең мен өткенімді.
Тағы кірді шаһарға күз ентелеп,
Бүрісуге әзірміз біз ертерек.
Тамырына нәр жетпей cуық жерден,
Жапырағын жай ғана үзер терек.
Сөзіміздей желге ұшқан жетпей елге,
Жапырақтар жайраған көкте-жерде.
Өткен күн мен ісіңде нәр болмаса,
Мына өмірге бола ма өкпелеуге?!
Мына өмірге бола ма кіжінуге?!
(Көк жүзінде тырна-мұң тізілуде).
Кейін көктер бүршікке орын беріп,
Жазған жапырақ жабырқау үзілуде.
Тағы да күз... томсарып, тұр ойланып,
Бұлт қоштасар жазымен жылай налып.
Мен-ақ үнсіз кетер ем өмір бойы —
Жастық қайта оралса жыл айналып...