Өлеңдер ✍️

1.
Қара жерді ақ мамық қар жабады,
Сенің ізің жазды алғаш жарнаманы.
Ақ қағазды алдыма мен де жайып,
Жыр жазам деп өзіңе ең ғажайып,
Ойға батып отырдым тағы армандап,
Менің кеудем — ақ қарға оранған бақ.
2.
Тереземді қырау гүл өрнектеді,
Өмір сондай керемет келбетті еді.
Қырау қатса құрсаулап жүрегімді,
Гүлді өрнекпен салам деп нұр-өңіңді,
Дидарыңды аймалап қиялыммен,
Кеудеме сыр-сезімді құямын мен.
3.
Үй сыртында ақ боран аласұрды,
Менің кеудем секілді нала-сырлы.
Көктемді іздеп қыс борап бүлінгендей,
Сен жайлы ойлар маған еш тыным бермей.
Қаламымнан алапат жыр борайды,
Бұлдыр уақыт, ақтүтек сырғанайды.
4.
Нұрлы Күннің сәулесін аяз қарып,
Қалтырайды қайың-тал қаязданып.
Қалтыраумен өтетін бар ғұмыры,
Табиғаттың қатал қыс — заңдылығы.
Өмір-боран, тұрса да қамап ызғар,
Жалын сезім лауласын арамызда...