Өлеңдер ✍️

  30.10.2021
  113


Автор: Серік Сағынтай

Домбырам сынған

Сырласым едің, сен, кешір мені,
Сен, кешір мені, сыңарым.
Сынық көңілім пернесіндегі
Сыңсу-сыңқыл боп тынамын.
Аспанның бұйра бұлтының қалың
бұйраттарынан әрі аунап,
Мен шерткен күйдің сылқым ырғағын
Ай жаққа әкеткен жел айдап.
Ай жаққа ауған бар күйім менің
Лебімен түнгі үкінің.
Әйбат түндердің әлдиін керім
Бұзбайды зілді зікірім.
Бар күйім менің Ай жаққа ауған
Үкінің мұңлы лебімен.
Кеудемді әркез сайратқан арман
Бірге жөнеген сенімен.
Бірге болмайды менімен мүлде
Күй де, мұң да енді тым жырақ.
Мешінге айналам меңіреу күйде,
Меңіреу күйде тұнжырап.
Тынамын солай тұнжырап мәңгі,
Өкпемде өшіп бұла дем.
Тек Айлы түнде мұңлы бақтарды
Жүреді кезіп бір әуен.
Сен, кешір мені...



Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу