Өлеңдер ✍️

(ақын Гүлбақыт Қасенге)

Біз екеуміз...
Күз бен Гүл!
Бір сағыныш екеумізді іздеп жүр.
Сені көрсем Баркөрнеуді көремін,
Шың басына ұя салған өлеңің!
Алатауда мен отырмын түн қатып,
Сені ойлап ақын қызым,
ару қызым Алуа-Гүлбақыт!
Ал далада жаңа көктем,
Меніменен жасты Ай!
Жымияды мен сүйетін
жас Құдай!
Тауыспаспын сен жайында
жазып бүгін,
Сұлулығың, нәзіктігің,
Жас жырыңның күн бейнелі өрнегі,
Мына жаһан сендей шайыр көрмеді.
Сұлу, сұңғақ,
Ару сымбат,
Шығысқа тән жыр бейнесі,
Ақ раушан Гүлдей көші,
Мен өзіңе Алматыдан жыр арнадым.
Көктем болып мұнар бағым,
Елестеттім өзіңдей деп
Иранбақтың шынарларын!
Талды-Париж!
Талдықорған!
Жетісудың жас бағында
Мен гүлдедім қас қағымда!
Тылсым кештің,
Жаңа көштің,
Астарында,
Тұрды сенің қолтаңбаң.
Менің туған жерім болып,
Жетісуым, елім болып,
Маңдайымнан сыйпадың,
Қақтың менің арқамнан!
Ақын қызым, Гүлбақытым,
Төккен ғажап жыр-жақұтын,
Томиристей ар-намысты,
Көз алдымнан жалған ұшты!
Сенің ғажап жыр бейнең!
Ақындықтың, адамдықтың
нұр бейнесі, гүлдей бер!