Өлеңдер ✍️

  28.10.2021
  148


Автор: Зайда Елғондинова

Көк ғарышпен мәңгілік астасқанша

Көк ғарышпен мәңгілік астасқанша,
Әзірейіл албасты қастасқанша,
Кербаланың шөлінде өмір сүрем,
Сен аман бол, табаным тас басқанша.

Ақ жүзімді қанша әжім айғыздаған,
Қартайдың деп жылайды байғыз ғалам.
Жұлдыздарға жылаймын қара түнде,
Келші, кел деп шақырам Айды ұзаған.

Қайран жүрек! Бұл күнде қансоқтасың,
Аппақ жаным өзіңнен әнтек басым.
Көкірегімді қарайтпа, сенсіз менің,
Миым, ағзам қалайша жан сақтасын!

Өртен жүрек, өртенші, өртенгірім,
Көтерілсін, гүлдесін еңсем бүгін.
Ғасыр жүгін арқалап ағзам кетсін,
Сен ұсыншы ақ қырау сеңсең гүлін.

Жыласыншы, боздасын егіліп Күн,
Қанша ғасыр маржан боп төгіліппін.
Мен ғашықпын әлемге, адамдарға,
Желегі де желге ұшсын Еңіліктің!

Керегі жоқ ұлы тәж, биік мүсін,
Махаббат та тастамас сүйіктісін.
Ғашық болшы, жүрегім, ғұмырымның,
Ең соңғы рет, ең соңғы жиып күшін!

Жапа шегіп жылайын мен желіктен,
Адасайын, жол таппай сенделіп мен.
Жүрегімді жұлып ап көкірегімнен,
Мені биік көтерші пенделіктен!

Қара түндей қуарып күн кеше алман,
Алып қашам, қанеки, мінгес арман.
Сезімімнің селіне тұншықтыршы,
Тыныштала алмаспын тынбаса жан!



Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу