Өлеңдер ✍️

  25.10.2021
  129


Автор: Исраил Сапарбай

Өмір мені қағып жатыр шөміштен

Өмір мені қағып жатыр шөміштен,
Көп жеген мен
Жарып жатыр көп ішкен.
Тағы, міне, тата алмадым бір түйір
Өзім баптап,
Өзім еккен жемістен.
Біліп жатыр,
Ұғып жатыр жұрт нені:
Қыз бетіндей қызарса да сыртқы өңі,
Бір алмамды жазға жетпей жел жұлып,
Бір алмамды күзге жетпей құрт жеді.
Қабағыма қарайлайды кім менің?
Кімге керек жылағаным, күлгенім?
Жар дегенде, жалғыз алма – Жүрегім,
Саған да ертең құрт түсе ме?
Білмедім...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу