Өлеңдер ✍️

  25.10.2021
  131


Автор: Исраил Сапарбай

Жолаушы

Бұл өмірге кім келіп, кім кетпейді...
Қанатты құс, қар жауса, дірдектейді
Қанжығасын қандаған жолаушыдай
Белден асып бесінге Күн беттейді.
Көз ұшында Жолаушы бұлдырайды...
Тілден қалған сағатты кім бұрайды?
Жүресінен жүгімен шөккен Нардай
Көкжиекке күрсініп Күн құлайды.
Күн құлады,
Жо-жо-жоқ!
Күн жылады!..
Сағат тілі тоқтады, жылжымады.
Жұлдыз жетім,
Ай жесір,
Аспан мұңлық...
Төбе мүлгіп,
Тау қалғып, тұнжырады.
Көп жылайсың, көз жасым,
Көп құрғайсың...
Көл түбіне шым батты-ау өткір қайшым.
...Қадыр болып кетіп ең жолаушылап,
Қыдыр болып...
Қыдырып кеп тұрғайсың!..



Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу