Өлеңдер ✍️

  21.10.2021
  171


Автор: Исраил Сапарбай

Əуелеп ұшқан алты қаз

Өрмектің жүзін аудардым,
Өрмектің жүзін…
Көзімнен ұшты көктем, жаз,
Төрлетті күзім,
Əуелеп ұшты алты қаз,
Əуені мұңлы,
Əлдиін айтып тентегін тербетті қызым.
Шақырмай келген Қонағым татардан жаман,
«Шаршадым, – дейді, – шалдығып», –
Отарбам маған.
Халімді қайтсін, құдай-ау, қарашадағы
Жанымды жалмап,
Қанымды қотарған заман.
Əуелеп ұшқан алты қаз,
Қайда беттедің?
Көзіңнен бал-бұл ұшты ма Лəйлə-Көктемің?
Өмір дегенің осы да –
Өлшемді сəтте
Ойға кеткенің белгісіз, сайға кеткенің…
Əуелеп ұшқан алты қаз –
Алты мұңлығым.
Самарқау күздің сездің-ау салқынын бүгін.
Өзім де төрден қуа алмай жайсыз Қонақты,
Өзім де өрге шыға алмай… алқынулымын.
Əуелеп ұшқан алты қаз…




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу