Өлеңдер ✍️

Көңілімнен беймаза арылмады-ау мəңгі мұң,
Қайырлаған кемедей, қайран, менің тағдырым...
Көксүңгіге ілінбей,
Көктеменің күніндей
Нөсерлетіп өтсе екен төгіп-төгіп жаңбырым!
Мен аптапты аңсадым ақ қар, көк мұз ақпанда,
Мамыражай маңайым малынғанда мақпалға.
Алашұнақ аязда аласұрсам, қайтейін,
Алақ-жұлақ қасқырдай түсіп қалған қақпанға?..
Ұйқы сергек,
Көз көргек,
Көңілге ермек табылмай,
Қараңдайды қалың ой Қарымбайдың малындай.
Көз ұшында – көктем, жаз,
Өмір – аяң,
Күз – аян...
Аржағы ма, аржағы... айтпасаң да мəлім ғой...
Ашылса екен аспаным қабағыма бұлт қонбай,
Құдайыма құлдығым ылайым да құп болғай.
Ақ қанатты Періштем желеп-жебеп жүрсе екен,
Жұмырына ажалдың жұтылғанша жұқ болмай...