Өлеңдер ✍️

Сен де бір бойжеткен ең бұла көңіл,
Бозтайлақ болмысыңмен ұнап едің.
Мен де бір боз даланың бозымы едім,
Жанына жақын тұтқан жыр əлемін.
Егіздей енші еткелі жар мен жырды
Жаз, көктем жайлауымды əрлендірді.
Жалғыздық жаутаң қағып есік жақта,
Əзəзіл арамыздан əрмен жүрді.
Бірде жар,
Есімді алып бірде өлеңім,
Өмірдің кештім талай дүрбелеңін...
Екі елдің қас-қабағын қатар баққан
Елшідей алмағайып күн көремін.
Қол созған ақ жаулықты арманына
Ақынның тағдырында бар ма кінə?
Жер болған, жеке қалған аз ба күнім
Жете алмай жеті түнде жар жанына...
Алмасып жататұғын түні күнмен
Ақынның тағдырына кім үңілген?
Жанына жатса-тұрса жай таптырмас
Жалғанда жар мен жырдың құлымын мен!
...Сен де бір бойжеткен ең сұңғақ бойлы,
Мен емей сол күндерді кім жоқтайды?
Көк тоғай қолын бұлғап баяғыдай,
Көктегі Ай неге көлге шым батпайды,
Қайран-ай...