Өлеңдер ✍️

Еңкіш тартып барады еңсем неден?
Өмір – күйік,
Жол тұйық,
Дел-сал денем...
Ойрандалған бір кезгі Отырардай,
Тас-талқан ғып өзімді жеңсем деп ем!..
Азамат па азамат белсенбеген?!
Барсам деп ерлікке ел сенбеген.
Қу тірліктің құтқарып құрсауынан
Өзіме-өзім бостандық берсем деп ем.
Жол қанша əлі жүрмеген, еңсермеген?..
Тəуекелге бел байлап ерсем деп ем.
Тура келген ажалды
Туырлықтай
Турасам ба деп едім семсерменен!
Сергімей жүр неліктен еңсем, денем?
Кезім қайда құлашты кең сермеген?
Қамалымның қақпасын қарс айырып,
Емін-еркін өзіме енсем деп ем!
Күйкі, күйбең тірлікке күнделікті
Құлақкесті талайлар құл болыпты...
Бассам деп ем аяқты алға батыл,
Ашсам деп ем өзіме бір жорықты!..
Ойрандамай тұрғанда ордамды жау,
Шықсам деп ем босанып тордан мынау…
Өзімді-өзім жеңе алмай жер болдым-ау!
Өзімді-өзім ала алмай қор болдым-ау!..