Өлеңдер ✍️

  19.10.2021
  151


Автор: Исраил Сапарбай

Жалғыз жапырақ

Күз желі...
Жапырақтар ұшып жатыр.
Ұшып жатыр,
Қалықтап түсіп жатыр.
Сарғайған санадағы соңғы үміттей
Бір жапырақ бұтақтың ұшында тұр.
Қара құс қараталға қонды бөтен.
Сол бұтақ,
Сорайған түп,
Соңғы мекен...
Безектеп,
Безгегі ұстап қалтырайды –
Тосырқап күз райын тоңды ма екен?..
Ішқұста, үнсіз зарын тыңдайды кім?
Кəнеки, итке берсе мұндай күнін?!
Қош айтып,
Қолын бұлғап қайтқан қазбен
Өтеді,
Тоқтамайды,
Зырлайды күн...
Жас дəурен,
Жаймашуақ,
Құт, несібе –
Көктемі күн кешегі түсті есіне:
«Оғынан Күз-мергеннің
Өзінің де
Кім кепіл, жерге үзіліп түспесіне?!.»
Көзінен бал-бұл ұшып жасыл аймақ,
Жапырақ жабырқай ма осыны ойлап?..
Жарқын жаз,
Жайдары əлем қайда бүгін
Жататын нөпір нөсер, жасыны ойнап?.
Күз желі...
Жапырақтар ұшып жатыр.
Ұшып жатыр,
Қалықтап түсіп жатыр.
Сарғайған санадағы соңғы үміттей,
Бір жапырақ бұтақтың ұшында тұр...



Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу