Өлеңдер ✍️

  19.10.2021
  122


Автор: Исраил Сапарбай

Ескі әуен

Жетпісің жер екен ғой мына тұрған,
Жол десем жоннан аса шұбатылған.
Ойдағың арман болып қалады екен,
Бойдағы айрылған соң қуатыңнан.
Жепіс бес жер екен ғой таяқ тастам,
Адымың кері кетер, аяқ бассаң.
Басыңнан шіркін дəурен өтер бір күн,
Жеріңнен ұйықтап жатқан оятпастан.
Сексенің жасым ба еді жетем деген,
Бойдағы борыш қанша өтелмеген?..
Жантайып жатыс мынау төрді бермей,
Жар басын жапалақтай мекендеген.
Сексен бес жасым ба еді көрем деген,
Не қалды ескірмеген, көнермеген?
Қуарған қу ағаштай түрім мынау,
Көктем мен жаз келсе де көгермеген.
Тоқсанда тозады екен бордай бойың,
Басыңнан бал-бұл ұшып орда ойларың.
Айналып үй ішінен шыға алмайсың,
Топ етіп торға түскен торғайдайын.
Тоқсан бес төбе екен ғой тобықтайын,
Қалайша төбе екен деп қорықпайын?
Құрдымға құз басынан құлайтындай
Қарадай қалтырайды тоңып бойың.
Қол жетпес құзар шың ғой Жүз дегенің,
Қат-қабат мұзартындай мұз дененің!
Аңыз ба,
Ақиқат па,
Арғысының
Білмейміз, Хақ болмаса, біз дерегін...



Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу