Өлеңдер ✍️

Құшағын жайған саған, жайған маған
Жаз өтті жайма-шуақ жайраңдаған.
Қазір-ақ қасыңа ұшып барар ем-ау,
Қайран-ай, қанат бітсін қайдан маған!.
Көктемнің қуаң тартып түз, белдері
Моншағын кірпігінен үзген бе еді?
Əйтеуір күн жылауық болып алды
Маңайға мұңын шағып күз келгелі.
Саудырап жел сапырған cap жапырақ,
Құлазып бір-ақ сəтте қалды атырап.
Аялсыз,
Алқын-жұлқын,
Алашапқын
Уақыт дегеніңде бар ма тұрақ?
Жабырқап жадау қүндер өткені үшін,
Білемін, жаным, маған өкпелісің.
Көзімнің тамшыларын тізіп алып
Барады көтеріліп көкке құсым...