Өлеңдер ✍️

  19.10.2021
  130


Автор: Исраил Сапарбай

Сəукеле – сəулешімнің салтанаты

Сəукеле – сəулешімнің салтанаты.
Салтанат – сағындырған қалқам аты.
Мақпалдай майдақоңыр мінезі бар,
Жарасқан жамалына мархабаты.
Бағамын сол қалқаның қас-қабағын,
Аңсаймын, алыс кетсе, хош-хабарын.
Дүние зеренінен нұр ұрттаймын,
Төңкеріп тастағанда тостағанын.
Төңкеріп қарағанда қара көзін,
Сеземін жəудірінен жан əуезін,
Есіңе түсіреді еркелігі
Адамның бейкүнə, пəк бала кезін.
Нəр татып қылығынан, тұнығынан,
Тарқатып тоқсан сырды бұрымынан,
Отырсаң оңашада ойнап-күліп,
Түсірмей тоты құсты тұғырынан.
Көзінен сүйіп тұрып жұма қалған,
Отырсаң кезін бағып тына қалған, –
Шуаққа шомылдырып жан-тəніңді,
Жұмаққа айналмай ма мына жалған?!



Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу