Өлеңдер ✍️

Қынай бел,
Құбакан қыз,
Пісте мұрын,
Көзіңнен көңіліме түссе нұрың,
Анамдай туған Айға арзу айтқан
жасармын «жарылқа» деп іштен ырым.
Қапысыз көрген көңіл сүйіп қалар
көзге ерте көрікті қыз күйік болар.
Майдайын ерітетін жүрегіңді
момақан бір жымиыс миықта бар.
Жарасып сол жымиыс, сол ибалық
санаға сəуле себер сəби қалып.
Ізіңе жүріп өткен гүл жайқалып,
Жүзіне қарайтындай жəми халық.
Құрбы қыз,
Құралай көз,
Қынай белім,
Сенбісің Абай сүйген шын Əйгерім?!
Айрылып Тоғжанымнан қалғаннан соң
қайрылмас енді ешкімге сыңайлы едім.
Қайрылдым,
Қайрылмасқа еркім болмай.
Көзіңе екі кəусар көл тұнғандай.
Сан жылдар сары алтындай сақтап келген
болмассың бойымдағы өртімді алмай!