Өлеңдер ✍️

Екеумiз кездесiп ек қыстыгүнi,
Аяздың беттi қарып үскiрiгi.
Жылусыз содан берi жыл өтiптi,
Естiлмей Елтiнжалдан құстың үнi.
Екеумiз кездесiп ек тəттi үмiтпен,
Тұмшалап тəттi үмiттi ақ түбiтпен.
Мен сонда-ақ асты-үстiңе түскiм келген
Бағбандай балауса гүл, бақты күткен.
Қайтейiн, дидарыңа қанбасам да,
Көндiккем көргенiме анда-санда.
Серуендеп, сейiл құрып жүрмесем де,
Сезгенмiн сенде екенiн əн де, сəн де...
Бөлiсiп ортақ олжа – əрбiр сəттi,
Кеңiттiк /кеш те болса/ тар құрсақты.
...Кешегi жас желегi жамыраған
Талдырмаш тал, қайыңды қар құрсапты.
Тағы қар,
Талдың басы тағы қырау...
Өтмiштiң, байқағанға, бəрi мұң-ау.
Тапжылмай тас төбемде тұрып алар
Шiлденiң Күнi қайда, Тəңiрiм-ау?
Тағы қар,
Ақ қыраулы қаңтар, ақпан...
Алты ай қыс ауған бiлем Арқа жақтан?
...Қалқам-ау, өзiң қайда, сөзiң қайда
Өнбойға əн таратқан бал тамақтан?..