Өлеңдер ✍️

Сөз етейін Қазығұрттың кемесін,
Біреу шындық, біреу жалған демесін.
Біздің тауда қалай айтса аңызды,
Солай сізге жеткізейін елесін.
Әр заманның болған ханы, қарасы,
Болған батыр, қарақшысы, данасы.
Тентегі де, момыны да, бұзығы,
Жақсысы да, жаманы да, аласы.
Әркім жасап қолдан келген тірлігін,
Біреуі ойлап жүрген елдің бірлігін.
Біреуі тағын, біреу қарнын ойлаған,
Соныменен өткізген де күндігін.
Ұрлық-қарлық, алдау-арбау көбейген,
Таза шындық шықпаған кез көмейден.
Адам біткен азып-тозып кеткен де,
Туған балаң жаралғандай өгейден.
Амалым бар тыңда мені пайғамбар,
Үлкен кеме ұзақ жолға сайлаңдар.
Жер жақанды тазалайтын күнәдан,
Жазалайтын топан су мен айлам бар.
Аян баріп жаратушы тәңірім,
Орындалсын деген осы әмірім.
Тіршілікке тұтқа болар-адам ғой,
Кемемізге салайық ең тәуірін.
Көріп қалып ойнаған ұл баланы,
Адам ата ұрпағына санады.
Шақырған соң Нұқтың өзі кемеге,
Күліп келді, ұшқын атып жанары.
Ұлға лайық қыз баланы алдырған,
Пілден бастап шіркейді де салдырған.
Тіршіліктен түгел ешкім қалмаған,
Жұп-жұбымен кілең жетім балдырған.
Ұрығынан алған барлық жемістің,
Ағаштардың шөппен шалғын егістің.
Салған екен барлық қажет заттарды,
Болғаны анық орны толмас кем істің.
Кіргізбейміз деген екен шайтанды,
Шайтан малғұн амал іздеп байқады.
Ұстап алды құйрығынан есектің,
Сорлы есек кірмей біраз қайқайды.
Малғұн тұрма, кемеге тез кір- депті,
Шайтан сол сәт, жалғыз өзі зу етті.
Кеменің ол жайғасыпты төріне,
Содан бері бір әзәзіл жүр дертті.
Малғұн мынау есек емес мен- депті,
Пайғамбар да сөз таба алмай терлепті.
Аңдаусызда шығып кеткен бір сөзден,
Арсыз қылық, тіршілікті меңдепті.
Ашу қысқан сабырсыздың тіліне,
Салады екен арам сөзді бүліне.
Менмендердің кеудесіне шоқ салып,
Жеткен екен талайлардың түбіне.
Күндестерді, бақталасты бағады.
Сен мықтысың-деп арқасын қағады,
Соған өзі мәз болады сыртынан,
Әзәзілдің арам отын жағады.
Жаратушы қол қусырып тұрмапты,
Шайтан үшін амал іздеп бір нақты.
Әзәзілге әр кез қарсы тұратын,
Періштені серік қылып сыйлапты.
Бір жағында отырады періште,
Ұялшақтау, өзі бірақ көргіш те.
Кешіреді артығырақ кеткенді,
Жомарт, адал, аңқау әрі сенгіш те.
Тоқтау салып тұрады екен адамға,
Шайтан бастар азғыратын қадамға.
Жақсы адамды періштелер жебейді,
Содан дейді жақсы болу жаман да.
Содан қалған мына біздер деседі,
Барлық адам бірақ жұптан кешегі.
Түсінбесек, шайтанымыз азғырып,
Ал түсінсек, періштеміз шешеді.