Өлеңдер ✍️

Мен үшiн жаралғаның анық екен,
Өзгенiң əнi бөтен, жаны бөтен.
Тəуекел қайығына бiрге мiнсең,
Аман-сау от пен судан алып өтем.
Бiр мiнсек тəуекелдiң қайығына,
Бата алмас ешкiм бiздi айыруға.
Аңдыған адам болса соңымыздан,
Ат-шапан төлер ме едiм айыбына.
Белгiлi сенi ешкiмге қия алмасым,
Берiлiп кетсем, кешiр, қиялға шын...
Əзiрге қол жетпестей биiктесiң,
Əзiрге көз жетпестей қияндасың.
«Ештен кеш жақсы екенiн» бiлсең еттi,
Кiм сүйiп, менен бұрын кiм сенi өптi?
«Күнiм!» – деп күрсiне бiр тiл қатқанда
Күлiмдеп құшағыма кiрсең еттi.
Мен үшiн жаралғаның айдан анық!
Айымды қайымдаған қай қара бұлт?
Теуекел кемесiне бiрге мiнсек,
Кiм бiлсiн, тоқтарымыз қайда барып...
Мен үшiн жаралғаның анық екен!
Өзгенiң əнi бөтен, сəнi бөтен.
Көз жұмып,
Көңiлiңдi берсең маған –
Аялап алақанға салып өтем!..
Мен үшiн жаралғаның анық екен.