Өлеңдер ✍️

  16.10.2021
  121


Автор: Исраил Сапарбай

Қинадың-ау, қинадың мені ұқпай

Қинадың-ау, қинадың-ау менi ұқпай,
Кездеспей де, жүздеспей де, жолықпай.
Жүрегiңе жету сенiң мұң болды-ау
Жас кеудеңе жасырынған тобықтай.
Неден, жаным, секем алдың, сескендiң?
Қинадың ғой,
Қиналдым ғой,
Не iстермiн?


Сыздатады, мұздатды жанымды
Көкiрегiмнiң көк сеңiндей көшкен мұң.
Көрмесiме көнбейiн бе, көнем бе?
Келмесiңе сенейiн бе, сенем бе?
Жүрегiме жай түскендей болды ғой,
Жай түскенде жайрап қалар емен де.
Жүдедiм-ау жүрегiме толып қан,
Жараланып қайтқан жандай жорықтан.
Шыныменен қалар ма екем көз жазып
Жас кеудеңе жасырынған тобықтан?..



Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу