Өлеңдер ✍️

Жалғанда!.. 
Намаз – қымбат, малдан, тіпті жаннан да, 
Ақыретте болып қалма арманда!
Бұл сөзімнің түсінерсің астарын, 
Қара басың қауқайып, 
Қабіріңде жалғыз өзің қалғанда. 

Жан тәніңнен қош айтысып ұшқанда, 
Мал-дүниең айналады дұшпанға.
Бұл сөзімнің түсінерсің астарын, 
Қара жерді құшқанда. 
Кінәң менен күнәң үшін азаптап, 
Қабырғаңды қабіріңмен қысқанда. 

Алла бізге өмір дәмін татырып, 
Жанымызды алар қайта шақырып. 
Содан кейін таразыға салады, 
Сағатың мен сәттеріңді сапырып. 
Құл да болсаң бөленерсің құрметке, 
Құлшылықпен жүрсең таңды атырып. 

Сондықтан да намаз оқы құлшынып, 
Аяқ қирап қалмайды одан тіл сынып. 
Біздер келдік мынау бес күн жалғанға, 
Бес уақыт жасау үшін құлшылық. 
Орман болып айналады панаңа, 
Тірлігіңде егіп кетсең бір шыбық. 

Аллаһ (жәллә жәләлуһу) қаласа,
Тастар жұмсақ, таулар болар аласа.
Жинап жүрген дүниең мен мүлкіңіз,
Ажал келсе бола алмайды араша.
Пайғамбардан (с.ғ.с) асатын бай болмас еді,
Алтын, күміс ахиретке жараса.

Мәз боламыз мәнсіз өмір сүргенге,
Бар нәрсенің жоқ болуы бір демде.
Өлім жайын ойламаймыз жалғанды,
Жалпағынан басып тірі жүргенде.
Бір әңгіме берейінші баяндап,
Өткен күннен өнеге көп білгенге...

...Дүниеден өткен екен бір адам,
(Бұл өмірде жүрер мәңгі кім аман).
Көргеннен соң көрде бәрін көзбен,
Өлгеннен соң өкініштен жылаған.
Рахман әрі Рахим*болған Алладан,
Күнәларын кешіруін сұраған.

Бірақ бәрі кеш еді,
Бейбақ екен маңдай соры бес елі.
Барар жері жұмақ па әлде тозақ па, 
Оны Аллаһ Әл-Хакаму** шешеді. 
Енді азап тартып жатыр қиналып, 
Күнәсі үшін кешегі. 

Күнәсі үшін баяғы, 
Жауап берер жауапты сәт таяды. 
Тәнін талап жан-жағынан жеп жатыр, 
Қара жердің құрт-құмырсқа шаяны. 
Жалынбаған Жаратқанға күні үшін, 
Жалындаған от құшағын жаяды. 
Уақытыңның қадіріне жетпесең, 
Бақытыңның осы болар аяғы. 

Қайғы бұлты басын торлап қаптаған, 
Бұрын мұндай азап дәмін татпаған. 
Кенет біреу жетіп келді қасына, 
Сақалы мен шашы аппақ мақтадан. 
Шапанымен оттан қалды қалқалап, 
Жаны менен тәнін қинап қақтаған. 
Бұл бейшара есін жинап алған соң: 
- Кімсің,-деді,-мені оттан сақтаған. 

- Кімсің,-деді,-тұрған маған жаны ашып, 
Елсіз жерде не істеп жүрсің адасып. 
Естігенді көзбен көріп жатырмын, 
Жүруші едім болашаққа бал ашып. 
Мен жасаған обалым мен сауабым, 
Таразыға тартылып тұр таласып. 

Көзден аққан көлдей жасын құрғатып, 
Әлгі адам былай деді тіл қатып: 
- Қабірдегі тартып жатқан азабың, 
Сен түгілі маған да тұр шын батып. 

Бұл дертіңнің тауып берер кім емін?.. 
Бұдан ауыр азап барын білемін. 
Ораза ұстап, намаз оқып бес уақыт, 
Тәубесіне келген құлдың бірі едің. 
Мен боламын намазың мен оразаң, 
Сенің екі дүниедегі тірегің. 
Әмірімен Әл-Мужибу*** Алланың, 
Құтқаруға саған келіп тұр едім... 

Бір аздан соң есін жиып, тасынып, 
Әлгі адам былай деді ашынып: 
- Ертеректеу маған неге келмедің, 
Басқа төнген бар пәлені қашырып. 
Қайда жүрсің Жаратқанның жіберген, 
Маған деген жақсылығын жасырып?!. 
Уақытыңда келгеніңде мен бұлай, 
Жатпас едім сүйектерім шашылып. 

Деп бейшара ағыл-тегіл жылап тұр, 
Жанарында жауабы жоқ сұрақ тұр. 
Ал ақсақал: - білгің келсе себебін, 
Деді, - менің айтқаныма құлақ түр. 

Жақсылыққа жасамастан еш үгіт, 
Қанша күнді босқа өткіздің есіріп. 
Әл-Ғаффару**** Аллаһ сенің күнәңді, 
Сонда дағы тұрған жоқ па кешіріп. 
Неге ерте келмедің деп сен маған, 
Ашуланып, қарамашы тесіліп. 
Сен де мені есіңе ерте алмадың, 
Мен де саған келіп тұрмын кешігіп!..