Өлеңдер ✍️

Үзілген жапырақ - қайыңның көз жасы,
Үмітсіз өкпек жел еңіреп боздашы.
Қоштасқан құстардың көз жасы-жаңбыр ма?
Қалқа қыз, күттіріп көңілді қалдырма.

Көзді арбап, көңілді тартпайды жұтаңдық,
Жапырақ ғұмырын жаратқан тұтам ғып.
Тағдырға өкпелеп не пайда табамыз,
Біз суық күзде де лапылдап жанамыз.

Қалқа қыз шықты әне, бұйым ба өкпегің,
Күлімдеп келеді көгілдір көктемім.
Қараңғы түн ұғады сырымызды,
Жаңбыр қосып айтады жырымызды.
Дауыл жауын ішінен жеті түнде,
Неге іздейміз біріміз-бірімізді.

Мұратым бар жан баспас арал ашпақ,
Біздің бұлақ дарияға араласпақ.
Көптен бері мекен боп алды бізге,
Күзгі дауыл тонаған жалаңаш бақ.

Жарқыл жазың жалт етіп өткен елес,
Махаббатқа керегі көктем емес.
Біздің сезім күзде өнген гүл сияқты,
Суық күзге, аяулым, өкпелеме еш.