Өлеңдер ✍️

  14.10.2021
  178


Автор: Бауыржан Үсенов

Шабыт көкпары

Көңілдің көк дөнені ал, кісіне,
Жараспас жабы тірлік сал кісіге.
Соқтырып жөнелейін, мінсіз бүгін,
Шабыттың белі жуан, әлдісіне.
Сандалкөк-сауран тектес додаға кір,
Ой-қырды келтірейін тобаға бір.
Сүрінсең бұл сіркілде, атпазына,
Боп қалсын мәре болған оба қабір.
Серкені сексен қадақ бұйым көрмей,
Іс қылсам дос-дұшпаным күйінгендей.
Жеткенін шашып кетсем,
Мәселенки,
Долы жел құмнан құйып үйіргендей.
Па, шіркін, тартыс буы желіктіріп,
Жіберсем аспан астын бөріктіріп!
Көкпарды сағынған ел жер көшіріп,
Қол соқса қызығыма өліп тұрып.
Дүрмектің шамға көміп тамам бозын,
Келгенде, салса арулар маған көзін.
Қорғаған намысыңды қайран өлең,
Мен де бір жалғыз атты шабандозың.
Жалғыз ат, жалаң қылыш-ердің бағы,
Дәмелі бір бүркіттен елдің бәрі.
Сапары үзілмесе үйден шыға,
Салармын салымыңды зәңгірге әлі…



Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу